คณิตศาสตร์ วิธีการจำสูตรการคูณ

คณิตศาสตร์ วิธีการจำสูตรการคูณ เป็นเนื้อหาสำคัญอย่างหนึ่ง ในความรู้เกี่ยวกับการคำนวณทาง คณิตศาสตร์ ที่นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่2 ต้องเรียนรู้จำเป็นมากที่จะต้องจดจำสูตรการคูณ พวกเราทุกคนเคยประสบกับช่วงเวลาที่เจ็บปวดในการจำสูตรการคูณ ดังนั้นจะมีวิธีใดบ้าง ในการจดจำสูตรการคูณ และเราจะจำสูตรเหล่านี้อย่างชาญฉลาดได้หรือไม่

พื้นฐานหมายถึง การคำนวณทางปากพื้นฐาน การสอนคณิตศาสตร์ด้วยปากเปล่า ในการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ ระดับประถมศึกษา แบ่งออกเป็นสามประเภทได้แก่ การคำนวณทางปาก พื้นฐานการคำนวณทางปากทั่วไป และการคำนวณทางปากแบบพิเศษ การคำนวณแบบปากเปล่าทั้งสามประเภทนี้ ส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับเนื้อหาของการคำนวณทางคณิตศาสตร์แบบปากเปล่า

ซึ่งเป็นพื้นฐานของการคำนวณ การคำนวณโดยใช้ปากเปล่าขั้นพื้นฐาน จะต้องมีความเชี่ยวชาญและระดับของความชำนาญหมายถึงการบรรลุ อีกสองประเภทของการคิดเลขในช่องปาก ต้องการความเชี่ยวชาญ หรือการเรียนรู้ที่ค่อนข้างสูง ดังนั้นเราต้องให้ความสำคัญกับประเด็นต่อไปนี้

1. การแสดงที่ใช้งานง่าย ช่วยในการคำนวณด้วยวาจา ในแง่ของรูปแบบการคำนวณ การคำนวณปากเปล่าในชั้นประถมศึกษา ปีที่ต่ำกว่า คือการคำนวณที่เปลี่ยนจากการรับรู้ โดยสัญชาตญาณ เป็นการแสดง ตัวอย่างเช่น การสอนกำหนดรูปลักษณ์ของ9+2 อันดับแรกแสดงกล่องที่มีลูกบอล 9ลูก และเตรียมลูกบอล 2ลูก ให้นักเรียนคิดว่า ฉันจะวางอย่างไร เพื่อดูว่า มีลูกบอลทั้งหมดกี่ลูกในพริบตา ในไม่ช้านักเรียนคนหนึ่งก็พูดว่า ฉันหยิบลูกบอลหนึ่งในสองลูกที่อยู่นอกกรอบแล้ว

ใส่ลงในกล่องมีลูกบอลอยู่ในกล่อง 10ลูก และอีกลูกหนึ่งรวมเป็น 11ลูก ฉันยกย่องเพื่อนร่วมชั้นคนนี้ สำหรับสิ่งที่เขาพูดได้ดี นั่นคือ เมื่อคุณเห็น9 ให้นึกถึง9 และสร้าง10 ด้วยวิธีนี้ การปรากฏจะถูกสร้างขึ้น และความแม่นยำของการคำนวณปากเปล่าก็มีพื้นฐานเช่นกัน

2. จัดเรียงการคำนวณ และช่วยในการคำนวณช่องปาก การสอนวิชาเลขคณิตพื้นฐานด้วยปากเปล่า ไม่ใช่การแสวงหาความเร็วของการคำนวณแบบปากเปล่าเพียงครั้งเดียว แต่เพื่อให้นักเรียนสามารถชี้แจงเลขคณิตได้ โดยการชี้แจงเลขคณิตเท่านั้น ที่จะสามารถใช้วิธีพื้นฐานของการคำนวณ ทางคณิตศาสตร์แบบปากเปล่าได้อย่างมีประสิทธิภาพ ดังนั้นเราควรให้ความสนใจกับการสอนคณิตศาสตร์เช่น เมื่อสอน 8+5=13 เราควรเริ่มต้นด้วยการปฏิบัติจริง เพื่อให้นักเรียนเข้าใจว่า 8 น้อยกว่า 10 และหาผลรวมของ 8และ5 5ควรแบ่งออกเป็น 2และ3 8และ2 ให้เป็น10 10บวก3 เพื่อให้ได้13

และวาดแผนภาพกระบวนการคิด 8+5=13 บนพื้นฐานที่ว่า นักเรียนเข้าใจคณิตศาสตร์ ลดความซับซ้อนของกระบวนการคิด และนามธรรมกฎของการเติมพก ดูที่จำนวนมากทศนิยมแบ่งให้ได้ถึง10 และเพิ่มอีกไม่กี่สุดท้าย ชี้แนะให้นักเรียนคิดว่า 5+8 จะคำนวณอย่างไร ด้วยวิธีนี้ นักเรียนจะเข้าใจคณิตศาสตร์ และเชี่ยวชาญวิธีการพื้นฐานของคณิตศาสตร์ปากเปล่า

3. การฝึกอบรมการใช้เหตุผล เพื่อช่วยในการคำนวณปากเปล่า การฝึกการให้เหตุผลอย่างดี สามารถช่วยให้นักเรียน สามารถเรียนรู้การคำนวณทางคณิตศาสตร์ ขั้นพื้นฐานได้อย่างมีประสิทธิภาพ และปลูกฝังความยืดหยุ่นในการคิดของนักเรียน ตัวอย่างเช่น เมื่อสอนการลบ การสละราชสมบัติภายใน 20ครั้งแรก ให้แสดง 13-8=เท่าไหร่ ที่จุดเริ่มต้นของชั้นเรียนและถามนักเรียนว่า 13-8 เท่ากับ5

ฉันถามอีกครั้ง คุณเกิดขึ้นได้อย่างไร หลังจากนักเรียนพูดวิธีการคำนวณด้วยวาจาหลายวิธีแล้ว พวกเขาสรุปวิธีการสละราชสมบัติ และการลบที่แตกต่างกัน และขอให้นักเรียนเสริมสร้างการฝึกการโต้แย้งด้วยวิธีการต่างๆ เพื่อปรับปรุง ความเร็วในการคำนวณ

วิธีการพัฒนาความสามารถในการคำนวณ ทางวาจาของเด็กอ่านการสอนให้ดี การสอนคือ การสอนนักเรียนเกี่ยวกับวิธีการ และกฎของการคำนวณด้วยปากเปล่า หลังจากนักเรียนมีความเชี่ยวชาญในการคำนวณทางวาจาขั้นพื้นฐานแล้ว พวกเขาควรได้รับการฝึกอบรมที่สูงขึ้นนั่นคือ การสอนวิธีการ และกฎของการคำนวณด้วยวาจาให้กับนักเรียน วิธีจดจำสูตรการคูณอย่างรวดเร็ว

1. สอนนักเรียนเกี่ยวกับ การรวบรวมสูตรสำหรับการคูณ เราไม่ควรนำเสนอสูตรการคูณสำเร็จรูป ให้นักเรียนทีละประโยค แต่ในระหว่างการเริ่มเรียนรู้สูตรให้นักเรียนเข้าใจว่า ตัวเลขสองตัวแรกของสูตร เป็นตัวคูณสองตัว และจำนวนที่น้อยกว่าจะเป็นอันดับแรก และผลิตภัณฑ์เป็นตัวเลขสองหลักเพียงแค่เอาออก และปล่อยให้นักเรียนมีส่วนร่วมในกิจกรรมการรวบรวมสูตรการคูณ เพื่อสัมผัสกับวิธีการรวบรวมสูตร และเข้าใจความหมายของสูตรการคูณ ในขณะเดียวกัน

เมื่อคุณเรียนรู้สูตรครั้งแรก คุณควรเปรียบเทียบแต่ละประโยคกับรูปภาพที่สอดคล้องกัน จากนั้นจึงพูดถึงแต่ละประโยค ความหมายของการใช้คำวลีเชื่อมโยง การใช้วลีการคูณกับความหมายของการคูณอย่างเป็นธรรมชาติ และมีความหมายที่จะเชี่ยวชาญในการใช้ถ้อยคำบรรยาย

2. ท่องจำโดยการสำรวจกฎหมาย ในกระบวนการค้นหากฎ นักเรียนจะค่อยๆ รู้สึกถึงความสัมพันธ์ระหว่างประโยคสองประโยค ที่อยู่ติดกัน เพื่อให้นักเรียนสามารถจดจำสูตรการคูณได้

3. หน่วยความจำในทางตรงกันข้าม สูตรที่ง่ายและสับสน สามารถเปรียบเทียบและแสดงรายการได้โดยตรง เพื่อให้นักเรียนสามารถแยกแยะและจดจำได้ เช่นสี่ หก ยี่สิบสี่ และหก เจ็ด สี่สิบสอง แล้วห้าเก้า สี่สิบห้า และหก เก้า ห้าสิบสี่ เจ็ด เก้าหกสิบสาม และสี่ เก้า สามสิบหกเป็นต้น

4. ใช้หน่วยความจำเรื่องราว เรื่องราวเป็นที่นิยมมากขึ้น สำหรับนักเรียนและบางสูตร ก็มีความพิเศษมากขึ้น เราสามารถใช้รูปแบบของเรื่องราว เพื่อช่วยในการเรียนรู้ที่จะจดจำ

อ่านบทความเพิ่มเติม > ไดโนเสาร์ หกเหลี่ยมและสัตว์หายาก