ต่อม พาราไทรอยด์ ต่อมไร้ท่อรวมถึงต่อมประสาท

ต่อม การพัฒนาต่อมพาราไทรอยด์ พัฒนาจากเยื่อบุผิวของคอหอยที่ 3 และ 4 ในสัปดาห์ที่ 7 ของการพัฒนาของตัวอ่อน ความเจ็บปวดทั้ง 2 แยกออกจากกระเป๋าคอหอยและเริ่มเลื่อนลง การพัฒนาของต่อมพาราไทรอยด์ มีความสัมพันธ์กับการพัฒนาและการเคลื่อนไหวของต่อมไทรอยด์ ดังนั้น จึงมีหลายกรณีที่ต่อมเหล่านี้ ถูกนำเข้าสู่เนื้อเยื่อของต่อมไทรอยด์ ลักษณะทางกายวิภาคต่อมพาราไทรอยด์เป็นต่อม 2 คู่ ที่มีรูปร่างกลมหรือรูปไข่

พื้นผิวเรียบและเป็นมันเงาจำนวนต่อมมีตั้งแต่ 1 ถึง 10 ต่อมในเด็กมีขนาดเล็กกว่าผู้ใหญ่ และจะเพิ่มขึ้นในช่วงวัยแรกรุ่น มวลมีตั้งแต่ 25 ถึง 50 มิลลิกรัม และมวลของต่อมล่างจะมากกว่าส่วนบน สีของต่อมในเด็กเป็นสีชมพูอ่อนในผู้ใหญ่เป็นสีน้ำตาล โครงสร้างภายนอกต่อมถูกปกคลุมด้วยแคปซูลของ ต่อม ประกอบด้วยเครือข่ายของคานขวาง เยื่อบุผิวที่เกิดขึ้นจากพาราไธรอยด์ การทำงานต่อมพาราไทรอยด์ควบคุม การแลกเปลี่ยนแคลเซียม

รวมถึงฟอสฟอรัส ต่อมผลิตฮอร์โมนพาราไทรอยด์ ฮอร์โมนพาราไทรอยด์ PTH 2 ซึ่งมีเศษส่วน 2 ส่วน หนึ่งในนั้นควบคุมการขับฟอสฟอรัสโดยไตส่วนอีกส่วนหนึ่ง การสะสมของแคลเซียมในเนื้อเยื่อ การกำจัดต่อมพาราไทรอยด์ ทำให้เกิดอาการชักอย่างรุนแรงและเสียชีวิต ที่ตั้งต่อมจะอยู่ที่พื้นผิวด้านหลังของกลีบด้านขวา และด้านซ้ายของต่อมไทรอยด์ ระหว่างแคปซูลและชั้นอวัยวะภายใน ของพังผืดในปากมดลูกต่อมที่เหนือกว่าอยู่บน

ระดับของกระดูกอ่อนคริกอยด์หรือที่ขอบของส่วนบน และกลางที่สามของความสูงของไทรอยด์ติ่งหูส่วนล่างที่ขั้วล่างของกลีบ บางครั้งสามารถนำเข้าสู่เนื้อเยื่อของต่อมไทรอยด์ ซึ่งอยู่ตามกระบวนการเสี้ยมหรือต่อมไทมัส ปริมาณเลือด เลือดถูกส่งไปยังต่อมโดยหลอดเลือดแดงไทรอยด์ที่เหนือกว่าและด้อยกว่า เลือดดำไหลเข้าสู่ช่องท้องดำของต่อมไทรอยด์ การระบายน้ำเหลือง การไหลออกของน้ำเหลืองจากต่อม เกิดขึ้นในลักษณะเดียวกับจากต่อมไทรอยด์

การอนุรักษ์การปกคลุมด้วยเส้นของต่อมจะดำเนินการ โดยเส้นประสาทเดียวกับการปกคลุมด้วยเส้นของต่อมไทรอยด์ ต่อมไร้ท่อ ต่อมไร้ท่อของตับอ่อน ตับอ่อนประกอบด้วยสองส่วน ต่อมไร้ท่อสำหรับโครงสร้างของส่วนต่อมไร้ท่อ ส่วนต่อมไร้ท่อของตับอ่อนผลิตฮอร์โมน ที่ควบคุมการเผาผลาญคาร์โบไฮเดรตและไขมัน ส่วนนี้ของต่อมนี้แสดงโดยเซลล์เยื่อบุผิว ที่สร้างเกาะเล็กเกาะน้อยของตับอ่อน เกาะตับอ่อนมักพบที่ส่วนหางของต่อม

แต่ยังพบในแผนกอื่นๆ ด้วยฮอร์โมนอินซูลินที่ผลิตโดยเกาะเล็กเกาะน้อย จะเปลี่ยนโพลีแซ็กคาไรด์ในเลือดให้เป็นไกลโคเจน ซึ่งสะสมอยู่ในตับ อินซูลินช่วยลดระดับน้ำตาลในเลือด การละเมิดการผลิตฮอร์โมนนี้ นำไปสู่โรคที่เรียกว่าโรคเบาหวาน นอกจากอินซูลินแล้ว ตับอ่อนยังผลิตฮอร์โมนกลูคากอน ซึ่งกระตุ้นการเปลี่ยนไกลโคเจนในตับเป็นน้ำตาลอย่างง่าย ต่อมประสาท การพัฒนากลีบหน้าของต่อมใต้สมอง พัฒนาจากกระเป๋าใต้สมองที่เรียกว่าช่องปากปฐมภูมิ

เมื่อสิ้นสุดเดือนที่ 1 ของระยะเวลาในมดลูก พื้นที่นี้ที่เรียงรายไปด้วยเอ็กโทเดิร์ม จะเติบโตไปในทิศทางของกะโหลกศีรษะ หลังการแบ่งปันครั้งสุดท้ายเกิดขึ้นจากด้านล่างของช่อง III ของไดเอนเซฟาลอน ซึ่งช่องทางจะออกไปปลายของกระเป๋าต่อมใต้สมองขยายออก และสัมผัสกับกระบวนการของกรวย ก้านเดิมที่เชื่อมต่อกระเป๋าต่อมใต้สมอง กับโพรงคอหอยจะลดลงและสูญเสียการเชื่อมต่อกับมัน ต่อจากนั้นชามสองชั้นถูกสร้างขึ้น จากกระเป๋าใต้สมอง

หลังจากการสืบพันธุ์ของเซลล์ กลีบหน้าของต่อมใต้สมอง ใบด้านในของถ้วยสัมผัสกับกลีบหลังผสาน เข้ากับมันทำให้เกิดส่วนตรงกลาง ลักษณะทางกายวิภาค ต่อมใต้สมองเป็นอวัยวะที่ไม่มีการจับคู่ที่มีรูปร่างกลมหรือวงรี รูปร่างของมันสอดคล้องกับรูปร่างของแอ่งของอานตุรกี ในช่วงวัยแรกรุ่นการเจริญเติบโตของต่อมใต้สมอง จะเร่งตัวขึ้น มวลของต่อมใต้สมองคือ 0.5 ถึง 0.8 กรัม ต่อมใต้สมองประกอบด้วย 2 แฉก ส่วนหน้าหรือต่อมใต้สมองส่วนหน้า

สมองกลีบขมับและส่วนหลังหรือนิวโรไฮโปไฟซิส ส่วนของกลีบหน้าซึ่งอยู่ติดกับส่วนหลัง ถือเป็นส่วนตรงกลางพาร์สอินเตอร์มีเดีย ส่วนบนสุดของกลีบหน้า ซึ่งปิดช่องทางในรูปแบบของวงแหวน ประกอบด้วยช่องทางกรวยและเส้นประสาทกลีบ โครงสร้างด้านนอกต่อมใต้สมองปกคลุมด้วยเยื่อเส้นใย ซึ่งแยกออกจากเยื่อดูรา กลีบหน้าของต่อมใต้สมองประกอบด้วย เยื่อบุผิวต่อมที่มีสีเหลืองซีดและมีโทนสีแดง เนื่องจากหลอดเลือดมีอยู่มากมาย กลีบหลังมีขนาดเล็ก กลม

ซึ่งมีสีเหลืองแกมเขียว เนื่องจากมีเม็ดสีในเนื้อเยื่อ เนื้อเยื่อของกลีบกลางมีโพรงเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยสารคอลลอยด์ การทำงานต่อมใต้สมองส่วนหน้า ประกอบด้วยเซลล์หลายประเภทที่ผลิตฮอร์โมนต่างๆ ทำงานมากกว่าปกติของต่อมใต้สมองในช่วงเวลาของการเจริญเติบโตของร่างกาย ทำให้เกิดการเร่งกระบวนการนี้ หากต่อมใต้สมองไม่ทำงานในช่วงเวลานี้ ภาวะขาดสารอาหาร ความยาวลำตัวก็จะน้อย การเติบโตของคนแคระ หากการเจริญเติบโตของสิ่งมีชีวิตเสร็จสมบูรณ์

ฮอร์โมนการเจริญเติบโตที่มากเกินไป จะนำไปสู่โรคของอะโครเมกาลี ต่อมใต้สมองส่วนหน้า สร้างฮอร์โมนเขตร้อนที่เรียกว่า อะดรี’โนคอร์ทิโคทรอพพิคฮอร์โมน ACTH ช่วยกระตุ้นการผลิตฮอร์โมนต่อมหมวกไต ฮอร์โมนกระตุ้นต่อมไทรอยด์ TSH เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการทำงานของต่อมไทรอยด์ ฮอร์โมนโซมาโตโทรปิกกระตุ้นการสร้างกระดูกเอ็นโดคอนดรอล และการเจริญเติบโตของกระดูก กล้ามเนื้อและอวัยวะ ฮอร์โมนแลคโตทรอปิก โปรแลคติน LTH

ซึ่งช่วยกระตุ้นการขยายตัว ของต่อมน้ำนมและการหลั่งน้ำนม นิวโรไฮโปไฟซิสผลิตฮอร์โมน 3 ตัว ออกซิโตซิน ฮอร์โมนขับปัสสาวะ วาโซเพรสซินและโคเฮริน ควบคุมการเกิดและการหลั่งของนมวาโซเพรสซิน ทำให้หลอดเลือดหดตัวทำหน้าที่ไกล่เกลี่ยในไซแนปส์ของเซลล์ประสาทไฮโปทาลามิค และควบคุมการดูดซึมน้ำย้อนกลับจากท่อไต จึงเรียกว่าฮอร์โมนแอนทีไดยูเรททิค การละเมิดการทำงานของนิวโรไฮโปไฟซิสทำให้เกิดโรค เบาหวาน

ผู้ป่วยเบาหวานเบาสามารถขับปัสสาวะได้มากถึง 20 ถึง 30 ลิตรต่อวัน โคเฮรินควบคุมการบีบตัวของลำไส้ ส่วนตรงกลางของต่อมใต้สมองผลิตฮอร์โมนอินเตอร์เมดิน ซึ่งควบคุมการเผาผลาญเม็ดสีในเนื้อเยื่อจำนวนเต็ม มีความสัมพันธ์ทางกายวิภาคที่ใกล้ชิดระหว่างต่อมใต้สมองและไฮโพทาลามัส เส้นใยของทางเดินใต้สมองส่วนไฮโปทาลามิค จากนิวเคลียสซูปราออปติกและพาราเวนทริคิวลาร์ ไปจนถึงกลีบหลังของต่อมใต้สมองวาโซเพรสซิน

บทความอื่นๆที่น่าสนใจ : ผิวแพ้ง่าย สาเหตุของผิวแพ้ง่าย และคุณสมบัติการดูแล