พฤติกรรม ของเด็ก เด็กที่ประพฤติดีเช่นนี้จะหดหู่ได้อย่างไร รายงานการพัฒนาสุขภาพจิตแห่งชาติ แสดงให้เห็นว่า อัตราการตรวจพบภาวะซึมเศร้าในวัยรุ่นในปี 2020 อยู่ที่ 24.6เปอร์เซ็นต์ ซึ่งอัตราการตรวจพบภาวะซึมเศร้ารุนแรงอยู่ที่ 7.4 เปอร์เซ็นต์ คนหนุ่มสาวก็รู้สึกเศร้าเช่นกัน สุขภาพจิตของคนหนุ่มสาว ได้กลายเป็นบททดสอบที่สำคัญ ในเส้นทางการเติบโตของพวกเขา
เด็กที่ปกติประพฤติตัวดี มีเหตุมีผล และเชื่อฟังได้อย่างไร ความสำเร็จ ความสามารถและความนิยมภายนอกเหล่านี้ จึงไม่เพียงพอที่จะสนับสนุนชีวิตที่มีความสุขของเขา สิ่งที่เด็กเหล่านี้แสดงออกมา ไม่มีร่องรอยของความกดดันทางจิตใจจริงหรือไม่ สำหรับเด็กดี เมื่อผู้ปกครองรู้ว่า ลูกสาวของเธอถูกวินิจฉัยว่า เป็นโรคซึมเศร้าขั้นรุนแรง ในชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น แม่ถอนหายใจขณะร้องไห้ให้ที่ปรึกษา
เธออ่านหนังสือเกี่ยวกับการเป็นพ่อแม่มามาก ตั้งแต่ตั้งครรภ์ลูกสาวของเธอยังเชื่อฟัง และประพฤติตัวดีตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เป็นโรคซึมเศร้าอย่างรุนแรง สิ่งที่เรียกว่า แนวคิดการเลี้ยงลูก ปฏิกิริยาของแม่คนนี้ไม่ใช่กรณีเฉพาะ สำหรับภาวะซึมเศร้าของเด็ก หรือแม้แต่การเลือกฆ่าตัวตาย ปฏิกิริยาแรกของพ่อแม่หลายคนคือ ความไม่เข้าใจ
เห็นได้ชัดว่า เขาเป็นเด็กดีที่ฟังพ่อแม่ที่บ้าน เขาเก่งเรื่องการจัดการตนเอง และทำงานได้ดีในโรงเรียน เด็กคนหนึ่ง ซึ่งนักจิตวิทยาวัยรุ่นและครูสอนจิตวิทยาที่โรงเรียนมัธยม กล่าวถึงด้านของเด็กดี ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เขาถูกขอให้ปฏิบัติตามคำสั่งของพ่อแม่ น้องชายและน้องสาว แบกรับความคาดหวังของพ่อแม่ เป็นผู้ช่วยครูที่ดี และเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับเพื่อน
เมื่อมีอารมณ์ เขาบอกตัวเองให้อดทน เมื่อคิดถึงการใช้ชีวิต ดังนั้นต้องอดทน จนกระทั่งวันหนึ่งเขาหมดความอดทน เขายังคงจำความรู้สึกนึกคิดของเด็กน้อยคนนี้ได้ นั่นคือ สีหน้าที่เปลี่ยนไป ภายใต้กระแสความกดดันทางวิชาการ ความรุนแรงทางออนไลน์ ในมหาวิทยาลัยหรือในโรงเรียน ความอ่อนไหว และความรอบคอบของวัยรุ่น
ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่ และลูกที่ขัดแย้งกัน อันที่จริง โลกภายในของวัยรุ่นไม่ได้ไร้กังวล และสงบสุขเสมอไป สิ่งเล็กๆ อาจกลายเป็นสิ่งหลอมรวมที่ก่อให้เกิดวิกฤตทางจิตใจ การเก็บความรู้สึก ความกดดันต่างๆ จากสิ่งแวดล้อมจะทำให้อารมณ์ซึมเศร้ามากขึ้น
อารมณ์เชิงลบไม่ได้หายไป แต่พวกเขามักจะเลือกที่จะไม่พูดถึงพวกเขา เบื้องหลังความเงียบ อาจมีอุปสรรคในการสื่อสารในความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่ ลูก ครูและนักเรียน ตามรายงาน ความกังวลประจำวันของเขา แทบจะไม่ได้รับการปลอบโยนจากคนรอบข้าง เด็กชายอายุ 18 ปีบอกเขาว่า เขาไม่ค่อยแสดงความรู้สึกให้คนอื่นเห็น
พ่อแม่ของเขารู้สึกว่า เขาไม่กังวลเรื่องอาหารและเสื้อผ้า เขาคร่ำครวญถ้าเขาไม่ได้ป่วย และครูมักตำหนิเขา ทั้งหมดนี้ทำให้เขาสงสัยในตัวเอง และอ่อนไหวมากขึ้นเรื่อยๆ ความรับผิดชอบต่อสังคมที่ผูกมัดมากเกินไป อาจทำให้ยากต่อการแสดงอารมณ์ที่แท้จริง สาเหตุที่เด็กดีบางคนไม่เต็มใจ ที่จะพูดถึงความเจ็บปวดนั้นเป็นเพราะว่า พวกเขาสุภาพเกินไป เกรงใจผู้อื่นมากเกินไป
แล้วมักกังวลว่า การพูดถึงความเจ็บปวด จะนำพาผู้อื่นไปสู่ความลำบาก หรือทำให้ผู้อื่นไม่สบายใจ เด็กบางคนคิดว่า การแสดงที่ดีเหล่านั้นไม่ใช่เพราะต้องการทำ แต่เพื่อเอาใจผู้ใหญ่ คนอื่นคิดว่า ความคิดที่ไม่พอใจของตนนั้นผิด และหัวใจก็เต็มไปด้วยการตำหนิ อย่างไรก็ตาม หลังจากปิดกั้นช่องทางเพื่อขอความช่วยเหลือ ซึ่งจะเสี่ยงต่อวิกฤตทางจิตใจมากขึ้น
การระงับอารมณ์เชิงลบนั้น เป็นการทำลายตนเองอย่างสมบูรณ์ และเป็นการง่ายที่จะตกอยู่ในความคิดที่ไม่ดี และแม้กระทั่งรับช่วงความรับผิดชอบที่ไม่ได้เป็นของพวกเขา ตัวอย่างเช่น เด็กบางคนอาจคิดว่า การทะเลาะวิวาทกันบ่อยครั้งของพ่อแม่ ซึ่งเป็นหน้าที่รับผิดชอบทั้งหมดของตนเอง หรือพวกเขา อาจต้องการแลกกับความปรองดองในครอบครัว โดยการศึกษาอย่างหนัก
ซึ่งสิ่งนี้กลายเป็นความเข้าใจผิดทั่วไป ที่ทำให้คนหนุ่มสาวจำนวนมากก้าวเข้าสู่วิกฤตทางจิตใจ เมื่อเด็กพูดตรงๆ ว่าไม่สมเหตุสมผลเลยที่จะมีชีวิตอยู่ คุณคิดว่าเขาเป็นนิสัยหรือไม่ เมื่อเด็กขอย้ายหลายครั้งและคิดว่า เขาทำอะไรไม่ได้ คุณจะใช้คำพูดที่ว่า ไม่ต้องคิดมาก แล้วปล่อยให้มันผ่านไป
แท้จริงแล้ว วิกฤตสุขภาพจิตของวัยรุ่นนั้น นับตั้งแต่อารมณ์เชิงลบ ไปจนถึงภาวะซึมเศร้าที่นำไปสู่การคิดฆ่าตัวตายในทุกขั้นตอน พวกเขาจะมี พฤติกรรม ผิดปกติบางอย่าง ที่ควรค่าแก่การเอาใจใส่ กล่าวอีกนัยหนึ่งทุกอย่างไม่ได้กะทันหันผู้เชี่ยวชาญที่ศึกษาเรื่องการฆ่าตัวตาย ชี้ให้เห็นว่า 90เปอร์เซ็นต์ของการฆ่าตัวตาย แสดงสัญญาณที่ชัดเจนล่วงหน้า นั่นคือ การที่เด็กทำร้ายตัวเอง ไม่อยากพูดคุยกับใคร เก็บตัวอยู่คนเดียว
บทความอื่นๆที่น่าสนใจ >> สัตว์ ที่มีอายุยืนยาวที่สุดในโลก
