ฟันน้ำนม ฟันน้ำนมทำหน้าที่จนกระทั่งถูกแทนที่ด้วยฟันแท้ ซึ่งมีโครงสร้างเหมือนกับฟันแท้ ฟันน้ำนมตรงกันข้ามกับฟันแท้มีขนาดเล็กกว่า เคลือบสีน้ำเงิน รากสั้นกว่า ฟันผุค่อนข้างใหญ่ ครึ่งหนึ่งของขากรรไกรแต่ละซี่มีฟันกราม 2 ซี่ ฟันเขี้ยวหนึ่งซี่ ฟันกรามขนาดใหญ่ 2 ซี่ ฟันหน้าบนของนมแตกต่างจากแบบถาวรในขนาดที่เล็กกว่า ครอบฟันล่าง ฟันที่คมตัดเกือบสมบูรณ์ ขอบเคลือบฟันที่อ่อนโยนกว่า ซีเมนต์ในฟันน้ำนมด้านข้างของกรามบน เม็ดมะยมจะแคบกว่า
ในขณะที่ฟันน้ำนมที่อยู่ตรงกลางจะกว้างกว่า ตุ่มลิ้นในฟันน้ำนมของกรามบนไม่แบ่งออกเป็นฟันแยก ฟันกรามล่างของนมที่อ่อนแอบนคมตัด บรรเทาพื้นผิวของลิ้นเรียบ แทบไม่ตรวจพบตุ่มที่ลิ้น ฟันกรามด้านข้างกว้างน้อยกว่าฟันกลาง ฟันบนพื้นผิวลิ้นของฟันล่างของนมมีความเด่นชัดน้อยกว่า ในฟันที่คล้ายกันของกรามบน รากของฟันน้ำนมของกรามล่างจะแบนบนพื้นผิวที่ตรงกลาง และส่วนปลายมีร่องตามยาวส่วนยอด ของรากจะเบี่ยงเบนไปจากขนถ่าย
เขี้ยวของโคนมคล้ายกับฟันแท้ที่คล้ายกัน รูปร่างของพื้นผิวขนถ่ายที่เขี้ยวนมของกรามบน เป็นสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนที่เขี้ยวของขากรรไกรล่างมุมของครอบฟันจะโค้งมน บนพื้นผิวลิ้นใกล้กับเขี้ยวของกรามบน หอยเชลล์ขอบจะถูกแสดงโดยมุ่งไปที่ฐานของกระหม่อม ที่เขี้ยวของขากรรไกรล่าง หอยเชลล์เหล่านี้จะรวมเข้ากับตุ่มที่ลิ้น ในเขี้ยวของขากรรไกรบนรากเป็นรูปสามเหลี่ยม หรือมีรูปร่างโค้งมนในเขี้ยวของกรามล่าง จะแบนและมีร่องตามยาว
ฟันกรามขนาดใหญ่บนฟันกราม ส่วนบนของน้ำนมแตกต่างจากฟันแท้ที่คล้ายคลึงกัน ฟันกรามขนาดใหญ่ของนมของกรามบนมี 3 ราก ขนถ่ายส่วนปลายและส่วนปลาย และลิ้นที่ด้านข้างของขนถ่าย รากมีร่องตามยาว รากของฟันเหล่านี้มักจะถูกนำไปที่ด้านข้าง ยอดของรากมีซิโอบัคคัลเบี่ยงออกนอกลู่นอกทาง บ่อยครั้งที่รากปลาย กระพุ้งแก้มและลิ้นของฟันกรามซี่ที่ 1 บนจะไม่แยกจากกัน ในฟันกรามหลักที่ 1 ของกรามบน ทูเบอร์เคิลแก้มจะแสดงบนพื้นผิวกระพุ้งแก้ม
มุมมีเซียลของเม็ดมะยมจะกลมน้อยกว่าส่วนปลาย ที่ฐานของเม็ดมะยมในทิศทางมีความหนา ฐานของฟันกราม บนพื้นผิวเคี้ยวของฟันนี้ หอยเชลล์จะชี้นำจากขอบตัดของกระพุ้งแก้มไปยังโพรงในส่วนกลาง ซึ่งด้านข้างมีร่อง มีหวีที่คล้ายกันอยู่ที่ขอบฟันและบนพื้นผิวลิ้นของฟันกรามหลักที่ 1 ฟันนี้มีสันขอบที่โดดเด่น บนพื้นผิวลิ้นของเม็ดมะยม เมื่อผ่านเข้าไปในคอจะมีรอยตีบ พื้นผิวนั้นโค้งมน บนพื้นผิว มองเห็นฐานด้วยความเอียงในทิศทางของลิ้น
ฟันกรามซี่ที่ 2 ของกรามบนเป็นฟันน้ำนมที่ใหญ่ที่สุด ฟันกรามใหญ่ของโคนมีคุณสมบัติ ฟันกรามล่างบนพื้นผิวกระพุ้งแก้มมีแถบคาดเด่นชัดที่ฐาน ของกระหม่อมและมีตุ่มที่ฐาน มองเห็น 2 ถึง 4 อันบนพื้นผิวเคี้ยว บนแก้มตัด ขอบแสดงให้เห็นแบบขนถ่าย จะสังเกตเห็นได้น้อยลง ที่ขอบตัดของลิ้น มักจะมีการพัฒนา ซึ่งแบ่งออกเป็นหลายส่วน ร่องตรงกลางบนพื้นผิวเคี้ยวนั้น ลึกหอยเชลล์ของบดเคี้ยวจะพุ่งเข้าหามัน มีรากมีเสม็ดและส่วนปลาย ส่วนมีเซียลมีสองคลอง
ฟันกรามหลักที่ 2 ของขากรรไกรล่างคล้ายกับฟันกรามถาวรซี่ที่ 1 การงอกของฟัน ในเด็กแรกเกิดครอบฟันของฟันและเขี้ยว ส่วนใหญ่จะอยู่ในถุงลมทางทันตกรรม หลังจากการคลอดบุตร การก่อตัวของรากก็เริ่มขึ้น เมื่อฟันแท้ก่อตัวขึ้น ฟันน้ำนมจะค่อยๆถูกแทนที่ อย่างแรก ยอดของรากจะละลาย จากนั้นส่วนต่างๆ ของรากที่อยู่ใกล้ที่สุดกับพื้นฐานของฟันแท้ ฟันน้ำนมที่เหลือจะค่อยๆเคลื่อนตัว โดยฟันแท้ที่เกิดขึ้น ตั้งแต่อายุ 3 ถึง 4 ขวบ ช่องว่างจะเกิดขึ้นระหว่าง ฟันน้ำนม
ซึ่งมีขนาดที่ใหญ่กว่าในกรามบนมากกว่าในส่วนล่าง ฟันจะงอกเต็มที่เมื่อครอบฟันหลุดออกจากเหงือกจนหมด โดยคำนึงถึงตำแหน่งของฟันและรูปร่างของขากรรไกรบน และล่างในทางทันตกรรม แนวคิดต่อไปนี้มีความโดดเด่น ซุ้มปาก โค้งทันตกรรมและโค้งฐาน เป็นเส้นที่ลากไปตามยอด ส่วนที่ยื่นออกมาของกระหม่อมที่อยู่ในขากรรไกร จะทำให้เกิดส่วนโค้งของฟันหรือแถว ซุ้มฟันบนมีรูปร่างเป็นวงรี ฟันล่างโค้งเป็นรูปพาราโบลา
ซุ้มฟันบนค่อนข้างกว้างกว่าอันล่าง ดังนั้น พื้นผิวเคี้ยวของฟันบน จึงอยู่ด้านหน้าและด้านนอกจากฟันล่าง ฐานโค้งเป็นเส้นที่ลากผ่านยอดของรากฟัน ในขากรรไกรบนซุ้มทันตกรรมจะกว้างกว่าซุ้มถุง ซึ่งกว้างกว่าส่วนฐาน ขากรรไกรล่างมีส่วนโค้งฐานที่กว้างที่สุด ถุงโพรงค่อนข้างแคบ และส่วนโค้งของฟันที่แคบที่สุด ตำแหน่งของฟันที่ปิดเรียกว่าการบดเคี้ยว ฟันของแถวบนและล่างอยู่ในอัตราส่วนที่แน่นอน ดังนั้น ฟันกรามและฟันกรามน้อยของกรามข้าง 1
จึงสัมพันธ์กับรอยเว้าบนฟันที่มีชื่อเดียวกัน ของกรามอีกข้างหนึ่ง ฟันที่มีชื่อเดียวกันทางด้านขวาและด้านซ้าย เรียกว่าแอนติเมอร์ ฟันที่อยู่ติดกันของขากรรไกรบน และล่างเรียกว่าฟันที่เป็นปฏิปักษ์ มีการบดเคี้ยวกลางเมื่อตำแหน่งของฟันบนและฟันล่างเกิดขึ้น พร้อมกันการบดเคี้ยวด้านหน้าเมื่อฟันล่าง ถูกผลักไปข้างหน้า การบดเคี้ยวด้านข้างซ้าย เมื่อกรามล่างเลื่อนไปทางซ้าย ขวาเมื่อกรามล่างเลื่อนไปทางขวา การบดเคี้ยวคือตำแหน่งของส่วนโค้งของฟัน
ในส่วนกลางการบดเคี้ยว ตำแหน่งของฟันเมื่อฟันบนยื่นออกมาข้างหน้า เมื่อเทียบกับฟันหน้าล่าง เรียกว่าออร์โธกนาเทีย การยื่นออกมาในระดับปานกลางของฟันกรามล่าง ที่สัมพันธ์กับฟันบนนั้น เรียกว่าการพยากรณ์โรค ความเอียงด้านหน้าของฟันกรามบนและล่างพร้อมกัน การปิดขอบของฟันนั้นเป็นออร์โธจีนี นอกจากนี้ยังมีรูปแบบอื่นๆ ของการกัดเมื่อฟันของกรามบนและล่าง ไม่ตรงกับตำแหน่งของพวกเขา หรือในบางส่วนของฟันโค้งไม่สัมผัสกัน
บทความที่น่าสนใจ : ทารกในครรภ์ อธิบายเกี่ยวกับการไหลเวียนของโลหิตของทารกในครรภ์
