มดลูก ในการตรวจสอบภาวะมีบุตรยากของสตรี นอกเหนือจากประวัติทางการแพทย์ของแพทย์ การตรวจร่างกายทั่วไปและการตรวจทางนรีเวช การตรวจเลือด การตรวจปัสสาวะและอุจจาระเป็นประจำ อัตราการตกตะกอนของเม็ดเลือดแดง กรุ๊ปเลือด และการเอกซเรย์ทรวงอกเป็นส่วนใหญ่ วินิจฉัยว่าสามารถทำให้เกิดภาวะมีบุตรยาก โรคทางระบบ หรือโรคบริเวณอื่นๆ ได้หรือไม่ จากนั้นให้ตรวจสอบการทำงานของการตกไข่
ซึ่งมีหลายวิธีในการตรวจหาการตกไข่ แต่วิธีที่ได้ผลที่สุดคือการวัดอุณหภูมิร่างกาย ที่ฐานและการตรวจมูกปากมดลูก การทดสอบทั้งสองนี้สามารถระบุได้คร่าวๆ ว่า มีการตกไข่หรือไม่แต่ยังไม่ชัดเจนว่าจะตกไข่วันไหน และอาจมีข้อผิดพลาด 5 ถึง 7 วันก่อนและหลัง แม้ว่ามูกปากมดลูกบางส่วนจะบางและหนา และอุณหภูมิของร่างกายที่ฐานรากนั้นผิดปกติมาก แต่ก็ยังมีการตกไข่
การทดสอบหลังคลอด ซึ่งมักทำในระหว่างการตกไข่มีวัตถุประสงค์หลัก เพื่อตรวจสอบว่าตัวอสุจิสามารถผ่านมูกปาก มดลูก และเข้าสู่มดลูกได้หรือไม่ นอกจากนี้ ยังอาจสะท้อนถึงการมีหรือไม่มีแอนติบอดีต่อต้านอสุจิ หรือรอยโรคที่ปากมดลูก เพื่อให้เข้าใจถึงระดับของการพัฒนาเยื่อบุโพรงมดลูก การตรวจชิ้นเนื้อเยื่อบุโพรงมดลูกต้องทำก่อนมีประจำเดือน ในกรณีของอุณหภูมิร่างกายพื้นฐาน และความไม่เพียงพอของลูทีน
ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนในปัสสาวะ ควรได้รับการตรวจวัดเพื่อระบุว่า เป็นความไม่เพียงพอของ ลูทีนที่เกิดจากรังไข่หรือความไม่เพียงพอ ของเยื่อบุโพรงมดลูกในระยะหลั่งของมดลูก เพื่อตรวจสอบความชัดแจ้งของท่อนำไข่ ควรทำการทดสอบการช่วยหายใจของท่อนำไข่ หรือการตรวจฮิสเทอโรกราฟีและการทำการถ่ายภาพรังสีมดลูก และท่อนำไข่หลังจากช่วงเวลามีประจำเดือนสะอาด จนถึงวันก่อนการตกไข่
หากสงสัยว่ามีความผิดปกติของมดลูก รวมถึงโรคเกี่ยวกับความผิดปกติของต่อมไร้ท่อ เช่น กลุ่มอาการรังไข่มีถุงน้ำหลายใบ หรือหากมีมวลในกระดูกเชิงกราน และต้องเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างมวลกับอวัยวะเพศ ภายใน การถ่ายภาพด้วยลมเกี่ยวกับอุ้งเชิงกราน หรือการตรวจหลอดเลือดหัวใจ 2 ครั้ง ในอุ้งเชิงกรานในเวลาเดียวกันสำหรับการฉีดสีตรวจท่อนำไข่ การตรวจสำหรับผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของการตกไข่
ควรทำการทดสอบที่ซับซ้อนมากขึ้น เพื่อหาสาเหตุในการวินิจฉัยเบื้องต้น เมื่อสงสัยว่าเป็นโรคต่อมไร้ท่อ จำเป็นต้องมีการตรวจต่อมไร้ท่อที่เกี่ยวข้อง เช่น ไทรอยด์ เยื่อหุ้มสมองต่อมหมวกไต และการทำงานของตับอ่อน หากสงสัยว่าเป็นโรคทางระบบประสาท ควรทำการทดสอบการทำงานของระบบประสาทอัตโนมัติ ตามสถานการณ์บางรายต้องทำการทดสอบภูมิคุ้มกัน เพื่อดูว่ามีแอนติบอดีต่อต้านอสุจิหรือไม่
ซึ่งต้องส่องกล้องเพื่อหาสาเหตุที่ตรวจไม่พบได้ง่าย แพทย์มืออาชีพพูดถึงท่อนำไข่ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญได้พูดคุยกันมากมาย เกี่ยวกับท่อนำไข่ซึ่งตัดตอนมา ดังนี้ โดยส่วนตัวคาดว่าคู่ที่มีปัญหาภาวะมีบุตรยากในประเทศ คิดเป็น 1 ใน 6 ของจำนวนคู่ในวัยเจริญพันธุ์ทั้งหมด และประมาณ 1 ใน 3 ของจำนวนคู่ทั้งหมด มีปัญหากับท่อนำไข่ สาเหตุหลักของท่อนำไข่ที่ไม่ดี ได้แก่ กระดูกเชิงกรานอักเสบ การผ่าตัดและเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่
สาเหตุเฉพาะของคนยากจน ได้แก่ การยึดเกาะ อาการกระตุก ก้อนเนื้อ ติ่งเนื้อในท่อนำไข่ เยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ในท่อนำไข่ และความเสียหายของเยื่อเมือกในท่อนำไข่ ตามตำแหน่งของสิ่งกีดขวาง มันสามารถแบ่งออกเป็นส่วนปลาย ส่วนใหญ่หมายถึงร่ม การรักษาท่อนำไข่อุดตัน ได้แก่ น้ำ เพื่อขุดรู การแพทย์แผนไทยและกายภาพบำบัด ส่งเสริมปริมาณเลือดในท้องถิ่น บรรเทาอาการกระตุก
การผ่าตัดส่องกล้อง ปล่อยการยึดเกาะ ระบบอวัยวะสืบพันธุ์ กำจัดเยื่อบุโพรงมดลูกนอกมดลูก สอดท่อช่วยหายใจ เพื่อกำจัดติ่งและเศษซากเพื่อขุดรู ในบรรดาวิธีการข้างต้น การให้น้ำ การแพทย์แผนไทยและกายภาพบำบัด ไมโครเวฟ การใช้เกลือนั้นง่ายต่อการรักษา โดยไม่มีผลข้างเคียงมากเกินไป และสามารถทำได้ในโรงพยาบาลทั่วไป การส่องกล้องและการใส่ท่อช่วยหายใจ มีข้อกำหนดบางประการสำหรับอุปกรณ์
รวมถึงประสบการณ์ของแพทย์ นอกจากนี้ อัตราการอุดตันอีก 1 ปี อยู่ที่ 30 เปอร์เซ็นต์ สำหรับประสิทธิภาพของทุกคน ที่เกี่ยวข้องนั้นขึ้นอยู่กับสถานการณ์เฉพาะของแต่ละคน ถ้าปลายส่วนปลายไม่เรียบ คาดว่ามีอัตราประสิทธิผล 50 เปอร์เซ็นต์ หลังการใช้น้ำหรือการผ่าตัดรักษา ถ้าปลายส่วนปลายไม่เรียบ อัตราประสิทธิผลประมาณ 25 เปอร์เซ็นต์ตามสถิติ ในเวลาเดียวกันเวลาอัตราการตั้งครรภ์นอกมดลูกคือ 5 เปอร์เซ็นต์
รูปร่างของเยื่อเมือกของร่มไม่ดี ซึ่งจะทำให้ประสิทธิภาพก็ต่ำลง ถ้าโฆษณาของโรงพยาบาลใด กล้ารับประกันการรักษาท่อนำไข่ที่ไม่ดี ก็สามารถขึ้นบัญชีดำได้ไม่ต้องเชื่อ แพทย์มักจะลังเลเมื่อต้องเผชิญกับทางเลือกการรักษาที่หลากหลาย โดยทั่วไปเราคิดว่าปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจของแพทย์ ได้แก่ สถานการณ์เฉพาะของผู้ป่วย ความแข็งแกร่งของโรงพยาบาลในการใช้วิธีทางเทคนิคต่างๆ ความชอบของแพทย์
รวมถึงความต้องการของผู้ป่วย หากแพทย์คิดว่าท่อนำไข่ของผู้ป่วยอยู่ในสภาพดี อายุยังน้อยและปริมาณสำรองรังไข่ยังแข็งแรงอยู่ แนะนำให้ใช้วิธีต่างๆ ในการรักษาท่อนำไข่ก่อน หากมั่นใจก็จัดไปจะแนะนำให้เตรียมตัวสำหรับ IVF หากทารกหลอดแก้วไม่ประสบความสำเร็จ ไม่ได้หมายความว่าไม่มีความหวัง และยังสามารถใช้วิธีอื่นในการรักษาได้ ให้เราเพิ่มเมื่อมีอาการอักเสบจะต้องไม่ผ่านน้ำ ซึ่งจะทำให้การอักเสบลุกลาม
ซึ่งทำให้รุนแรงขึ้น หญิงสาวบางคนบอกว่าไฮโดรซัลพินซ์เกิดจากสิ่งนี้ การมีประจำเดือนถือเป็นข้อห้าม และอาจนำไปสู่ภาวะมีบุตรยากได้ ยาทางคลินิกถือว่าการมีประจำเดือนเป็นสิ่งต้องห้าม และเป็นหนึ่งในสาเหตุของภาวะมีบุตรยาก การวิจัยทางการแพทย์ได้ยืนยันว่าอวัยวะสืบพันธุ์ในช่วงมีประจำเดือน มีแนวโน้มที่จะเกิดการอักเสบมากกว่าปกติ เพราะเมื่ออุ้งเชิงกรานมีความแออัด และเยื่อบุโพรงมดลูกหลุดออกมาในช่วงมีประจำเดือน
บาดแผลบางส่วนจะเกิดบนพื้นผิวของโพรงมดลูกยิ่งเปิดมากขึ้นคือ แบคทีเรียสามารถผ่านได้ง่าย ความเป็นกรดในช่องคลอดจะเจือจางด้วยเลือดประจำเดือน และหลังจากความเป็นกรดลดลง ก็ไม่สามารถหยุดการเจริญเติบโตและการสืบพันธุ์ของแบคทีเรียได้ เลือดประจำเดือนในช่องคลอดเป็นสารอาหารที่ดีสำหรับ การเจริญเติบโตและการสืบพันธุ์ของแบคทีเรียและสภาวะเหล่านี้ จะทำให้แบคทีเรียสามารถบุกรุก
รวมถึงขยายพันธุ์ได้อวัยวะสร้างโอกาส นอกจากนี้ อวัยวะเพศแข็งตัวระหว่างมีประจำเดือนและทำให้เกิดการอักเสบ ดังนั้น การมีเพศสัมพันธ์ระหว่างมีประจำเดือน จึงทำให้เกิดการติดเชื้อในระบบสืบพันธุ์ และภาวะมีบุตรยากได้ง่าย ในระหว่างการมีเพศสัมพันธ์ในช่วงมีประจำเดือน เนื่องจากการเข้าสู่อวัยวะเพศชายและการหดตัวของมดลูก และกล้ามเนื้อหูรูดทางทวารหนักระหว่างการสำเร็จความใคร่
บทความอื่นๆที่น่าสนใจ : ขี้เกียจ วิธีเอาชนะความขี้เกียจและเปลี่ยนชีวิตคุณ
