มิตรภาพข้ามสายพันธุ์ ในท้องทะเลมันเป็นเกาะที่มีชื่อว่าเบอร์อุดมสมบูรณ์ไปด้วยพืชพรรณและสัตว์นานาชนิดเกือบจะเรียกได้ว่าเป็นเกาะในฝันของใครหลายๆคนแต่ติดปัญหาแค่เรื่องจะรบกวนนี่แหละไม่ใช่หนูหรือว่ายุงที่เบิกต้องเจอกับมังกรแต่ผู้ใหญ่อาศัยอยู่ในเกาะแห่งนี้ล้วนเป็นชาวไวกิ้ง เขาไม่เคยคิดที่จะย้ายบ้านอีกแต่ปักหลักสู้
อยู่ที่นี่แหละแล้วหนูน้อยคนนี้ก็คือเพจของเราเขามีชื่อว่าอีก ด้วยความที่เป็นคนตัวเล็กและกำลังอะไรก็ไม่ค่อยจะมีแถมยังซุ่มซ่ามชอบก่อเรื่องให้คนอื่นเขาอยู่เรื่อยๆไม่ค่อยมีใครอยากให้เขาลงสนามรบสักเท่าไหร่ ก็เลยมาทำงานในโรงตีเหล็กแทนช่วยสร้างอาวุธอุปกรณ์ต่างๆให้กับคนอื่น แต่ตัวเขาเองก็มีความฝันที่อยากจะฆ่ามังกร
ด้วยมือของเขาเองสักครั้งหนึ่งเพื่อพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเขาก็เป็น ชาวไวกิ้ง คนหนึ่งเหมือนกันและเหนือสิ่งอื่นใดเพื่อพิสูจน์ให้พ่อของเขาที่เป็นหัวหน้าเขายอมรับคือที่เบิกเนี่ยจ่ายค่ามังกรถือเป็นเกียรติยศอย่างนึง ยิ่งฆ่ามังกรพันธุ์ที่โหดได้ก็จะยิ่งได้รับการยกย่องนับถือและมังกรสายพันธุ์ที่โหดที่สุดมันมีชื่อว่าราตรีเพลิงเป็นพันธุ์
ที่ยังไม่เคยมีใครฆ่าได้มาก่อนก็เลยเล่นเกมเจ้าหนี้อยู่เพราะเขาได้ยินคนตะโกนโวยวายกันว่าชอบเพลงนี้มันปรากฏตัวขึ้นมาแล้วก็จัดการลากเครื่องยิงกระสุนที่เขาสร้างขึ้นเองออกมาแต่ด้วยความที่มันมืดแล้วจะมังกรมันก็บินได้เร็วมากๆก็เลยเสี่ยงดวงดีแต่ดันโดนซะงั้นมันพุ่งตกลงไปในป่าแต่แล้วเมื่อก่อนอีกตัวนึงก็ต้องโผล่มา
เล่นงานเขาก็เลยต้องวิ่งหนีกลับเข้ามาในหมู่บ้านจนฟ้าช่องทางเป็นแอบไปแล้วก็ได้ของเขาไม่ใช่เอาไว้ในที่สุด บอกเรื่องที่เขายิงเทอร์มินอลได้ให้ทุกคนฟังก็ไม่มีใครเชื่อเขา แถมพ่อยังอยู่เขาอีกว่าเจ้าจะเป็นอะไรก็ได้แต่ไม่ใช่นะคะมาก่อนแน่ๆแล้วก็สั่งให้พระเอกกลับไปอยู่ที่บ้านเพราะๆต้องจัดการเรื่องซ่อมบ้านเรือนที่เขาทำ
เสียหายตอนวิ่งหนีเมื่อกี้ก็ซึม เขาแค่อยากจะให้พ่อยอมรับและภูมิใจที่มีเขาเป็นลูกบ้างพอกลับมาถึงบ้านก็เลยแอบหนีออกทางประตูหลังพระปิดตามหาเจ้าราตรีเพลิงที่เขายิงตกไปในป่าทางด้านพ่อตอนนี้กำลังรวบรวมคนในเผ่าออกไปทำภารกิจค้นหาและทำลายล้างของพวกมังกรมันจะได้หาที่อยู่อื่นแล้วไม่มารังควานที่หมู่บ้าน
อีกแต่ภารกิจนี้ก็เป็นภารกิจที่ชาวไวกิ้งพยายามทำมาตั้งแต่สมัยบรรพบุรุษแล้วแต่ว่าก็ไม่เคยมีใครทำสำเร็จหลังจากประชุมเสร็จเพราะเขาก็ได้ไม่ต้องปรึกษากับเพื่อนสนิทของเขาที่ชื่อว่า พอดีถามกอล์ฟเขาก็จะทำยังไงกับพระเอกดีก็เลยเสนอความคิดว่าถ้าฉันนั้นอยากจะสู้กับเราสู้ไปเลยสิยังไงเจ้าก็ไม่สามารถปกป้องเขาไปได้ตลอดอยู่
แล้วคนเรามันก็ต้องตายลงสักวันเพราะเขาก็เลยมอบหมายหน้าที่ให้กับเบอร์อยู่ที่หมู่บ้าน เขาฝึกฝนเอาเด็กไว้ที่ห้องใหม่ๆรวมทั้งพระเอกด้วยเป้ที่ตอนนี้ตามรอยมาจนเจอเจ้าราตรีเพลิงแล้วบรรจุกระสุนเชื่อของเขานัดไว้จนไม่สามารถขยับไปไหนได้เขาก็เลยตั้งใจจะติดชีวิตมันคือเกียรติยศแห่งความเป็นไวกิ้งแต่ทุกคนเขาก็จะได้ยอมรับ
เขาสักทีแต่พระเอกต้องไปที่ตาของเจ้ามังกรเขาฆ่ามันไม่ลงถึงจะเชื่อที่พัฒนาการมันไว้ออกขอเจ้ามังกรเป็นอิสระมันก็หันกลับมาเล่นงานเขาแทนทั้งคู่สบตากันอีกครั้งแต่คราวนี้จะเป็นฝ่ายคุมชะตาชีวิตของพระเอกไว้บ้างมันทำร้ายแต่แรกแล้วก็บินจากไปวันรุ่งขึ้นอะไรนักรบชาวไวกิ้งในหมู่บ้านได้ออกเดินทางจากหมู่บ้านแล้วไปทำภารกิจ
ทำลายรังมังกรส่วนพวกเด็กที่เหลือรวมทั้งตัวพระเอกและนางเอกวิชาปราบมังกรกับ Cover โดยการฝึกนี้เด็กที่ทำผลงานได้ดีที่สุดจะได้รับเกียรติฆ่ามังกรตัวแรกต่อหน้าชาวเผ่าทุกคนในการฝึกคอบร้าได้สอนวิชาหลายอย่างผ่านการสู้กับมังกรจริงๆให้กับพวกเด็กๆได้รู้อย่างเช่นว่าการสร้างเสียงรบกวนจะไม่พกมังกรกับสนจุดอับสายตา
ของมังกรมังกรมีจำนวนการยิงลูกไฟที่จำกัดและสุดท้ายมังกรทั้งตัวคิดอยู่อย่างเดียวคือฆ่าศัตรูให้ได้ก็เลยสงสัยว่าเป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆแล้วทำไมต้องเธอมีมันไม่ฆ่าเขาเขาก็เลยกลับไปที่จุดที่เจอกับเจ้าแผ่นดินอีกครั้งแล้วตามรอยไปจนได้เจอกับเจ้ามังกรติดอยู่ในโลกหน้าผาแห่งนึงก็เลยถือโอกาสสเก็ตภาพแก้วมังกรก็เลยถามว่า
บันเทิงเนี่ยเป็นมังกรที่ยังไม่เคยมีใครเห็นแล้วน่าจะมาเขียนข้อมูลได้แล้วเขาก็สงสัยว่าทำไมก็มันก่อนมันถึงไม่เป็นหนี้ไปจนเขาสังเกตได้ว่าที่มันบินไม่ขึ้นเพราะว่าตอนที่โดนพระเอกยิงไปหาของมันขาดไปข้างหนึ่งในคืนนั้นกลับบ่ได้มอบคู่มือปราบมังกรให้กับเด็กๆทุกคนอ่านมันเป็นคู่มือที่รวบรวมข้อมูลมังกรทุกสายพันธุ์ที่ชาวไวกิ้ง
เคยพบเจอพระเอกเปิดอ่านดูก็พบว่ามังกรทุกชนิดทุกสายพันธุ์เขียนแนะนำวิธีรับมือไว้เหมือนกันหมดทุกตัวก็คือผมให้ค่าส่วนหน้าของเธอนั้นว่างเปล่ามีแต่คำแนะนำเขียนไว้ว่าถ้าเผชิญหน้ากับเชิงเด็ดขาดทางเดียวที่จะซ่อนตัวและภาวนาอย่าให้มันหาเจอวันต่อมาก็เลยแอบมาหาเจ้าเพลงในอีกครั้งโดยครั้งนี้เขาเอาปลาที่เป็นอาหารมา
ให้มันด้วยเดี๋ยวมันก็เข้ามากินปลาทันทีแถมคายปลาครึ่งนึงเพื่อแบบให้เขาด้วยเขาก็เลยต้องกินไปคำนึงเพื่อรักษาน้ำใจ เขาก็ลองยื่นมือไปเพื่อที่จะลูกมันแต่ว่าเจ้ามังกรก็บินหนีแล้วหลบไปนอนกลางวัน เขาที่ไม่รู้จะทำอะไรก็เลยไปนั่งเขี่ยดินเล่นว่ามันเป็นรูปเจ้ามังกร มันก็สงสัยว่าพระเอกทำอะไรอยู่ก็เลยแอบมายืนดูหลังจากนั้นมันจะบิน
ไปหากิ่งไม้มาแล้วก็ลงมือวาดบ้างก็เลยลุกขึ้นมาดูผลงานของเจ้ามังกร ก็ต้องระวังไม่ให้เหยียบเส้นที่วาดไว้เพราะว่าน้องเขาบอกผลงานแล้วนะพระเอกเดินมาเรื่อยๆจนได้มายืนอยู่ข้างๆกับเจ้ามังกรค่อยๆเอื้อมมือไปเพื่อที่จะสัมผัสมันในที่สุดแล้วมังกรหัวมาให้เขาจับ หลังจากนั้นมันก็บินหนีไปต่อไปนี้ผมจะเรียกเจ้ามังกรว่าฟันน้อย
เขาก็ตัดสินใจที่จะทำหำเทียมให้กับเที่ยวคุณเคยสอนไว้ว่ามังกรที่บินไม่ได้ไม่ช้าก็เร็วจะต้องตายวันรุ่งขึ้นเขาแท็กหาเทียมพร้อมกับปลาหลายสิบตัวไปหาเที่ยวญี่ปุ่นระหว่างพี่น้องกำลังกินปลาอย่างเอร็ดอร่อยเนี้ยก็ลงมือประกอบหาง พอใส่เสร็จก็แค่พูดก็รู้ตัวพอดีมันก็เลยบินขึ้นฟ้าไปในตลาดพระเอกทิ้งแต่พอเพียงมันไม่กางน้องก็เลยร่วงลง
มาดูอีกตัวตอนนี้พี่รู้แล้วว่าแค่เพียงมันไม่พอต้องมีคนช่วยบังคับให้หักมันกลางเวลาบินด้วยเขาก็เลยสร้างอาชีพมาพร้อมกับชุดบังคับหำเทียมตลอดเวลาที่ได้อยู่กับพี่ฝนมันทำให้เขารู้ความลับต่างๆของมังกรเพิ่มขึ้นฉันว่ามังกรเกลียดปลาไหลชอบทุกตัวกับย่าเลยสักอย่างแล้วทากาวหัวมังกรให้ถูกจุดมันจะมีจุดเด่นที่ทำให้มังกรเคลิ้มไปเลยเขาก็เลยใช้ความรู้พวกนี้ในการฝึกฝนของคอปเปอร์ส่วนเริ่มมีชื่อเสียงในหมู่บ้านขึ้นมาเรื่อยๆแล้วกลุ่มของพ่อพระเอกที่ออกจากภารกิจก็กลับมา
