สงสัยว่าเขาเป็นฆาตกร ใครๆก็บอกคนรักที่พบรักกันผ่านทางออนไลน์นั้นเป็นเรื่องที่น่ากลัวและเป็นไปไม่ได้ แต่เขาคงทำให้ฉันรู้สึกเป็นผู้หญิงที่เหมือนถูกหวยล่ะมั้ง เพราะเขาเป็นคนหน้าตาดีแถมยังเป็นคนใจดีอีก เขาชอบดูหนังสยองขวัญมากทำให้เรามักจะไปดูหนังและก็เดินเล่นกัน
แต่ก็น่าแปลกที่เราไม่เคยมีโอกาสได้ทานอาหารร่วมกันเลยสักมื้อ พอฉันเอ่ยปากชวนเขาเขาบอกว่าเขาต้องทำโอทีตลอดเลยมันจะดีกว่าฉันกินข้าวไปก่อนฉันรู้สึกหงุดหงิดตอนกลางวันฉันก็เลยส่งข้อความไปหาเขาบอกว่าไปกินข้าวด้วยกันไหมแล้วก็แน่นอนว่าเขาบอกว่าเขายุ่งมากแต่เขาจะมาเจอฉันตอน 20:00 น ที่ลานโบว์ลิ่งฉันตัดสินใจว่า
จะซื้อขนมไปเซอร์ไพรส์เขาที่ออฟฟิศระหว่างทางใช้ได้แต่มโนว่ามันจะต้องรอมันติดมากแน่เลยกูจะต้องมีความสุขมากที่เห็นฉันเขาต้องหยุดงานของเขาแล้วเราก็จะไปดินเนอร์ด้วยกัน ฉันตรวจชุดที่ใส่ไปด้วยการส่องกระจกเพื่อเช็คความเป๊ะปังของหน้าผมแต่ละชั่วโมงเข้าไปฉันไม่อยากจะเชื่อเลยฉันเห็นเขานั่งอยู่บนโต๊ะอาหารเขากำลังหัวเราะ
เหมือนคุยกับใครสักคนอย่างมีความสุขเขาบอกฉันว่าเขาอยู่ที่ทำงานเขาโกหกฉันฉันได้แต่ยืนอึ้งนี้เขากำลังนอกใจฉันหรอโทษนะเจอผู้หญิงคนนั้นก็ทานอาหารเย็นแล้วก็จะพาฉันไปลานโบว์ลิ่งต่อจังหวะนั้นฉันห้ามตัวเองไม่อยู่ฉันพูดตรงไปหาเขาแล้วเรื่องเครื่องเสียงที่คุณบอกฉันว่าคุณทำงานใช่หรอเริ่มหันมามองแต่ฉันก็ไม่แคร์เขาดูช็อคมาก
แล้วเขาก็อธิบายว่าเขานั่งคุยกับแม่ของเขาแล้วก็ยื่นโทรศัพท์ให้ฉันดูจากนั้นเขาก็ขอโทษใช่เขาโกหกเขาเริ่มพูดติดขัดแล้วฉันก็เริ่มตรงๆว่าเขาจะพูดอะไรต่อเขาบอกว่าเขาไม่อยากกินข้าวกับฉันเพราะว่าเขาไดเอทอยู่เขาไม่อยากให้ฉันกินข้าวไม่อร่อยฉันเลยบอกเขาว่าฉันขอโทษที่ขึ้นเสียงใส่เค้าฉันคิดว่าบางทีเขาอาจจะอยากลดความอ้วน
ฉันก็เลยบอกว่าไม่เป็นไรหรอกฉันไม่คิดอะไรมากแต่ฉันก็ยังหวังได้กินข้าวกับเขาสักมื้อหลังจากนั้นเราก็ไปเล่นโบว์ลิ่งกันเรามีความสุขมากเขาบอกฉันว่าไม่มีทางที่จะนอกใจฉันเด็ดขาดแต่ฉันก็ยังรู้สึกสงสัยเขาอยู่ดีฉันสงสัยว่าเขาได้เฮ็ดแล้วจะกินข้าวด้วยกันสักมื้อนึงไม่ได้หรอหลังจากนั้นฉันก็เลยเริ่มจับผิดเขา แม้ว่าจะมีแต่เล็กๆน้อยๆ
ก็ไม่ให้รอดพ้นสายตาแล้วฉันก็เจอบางอย่างที่มันเลวร้ายกว่าที่ฉันคิดมีอยู่วันนึงฉันนั่งอยู่บนรถข้างๆเขาฉันเห็นรอยเปื้อนอยู่ที่ปกคอเสื้อฉันคิดว่ามันต้องเป็นลิปสติกแน่ๆแต่พอมองดูอีกทีดูเหมือนเลือดฉันเลยถามเขาว่าคุณไปโดนอะไรมาหรือเปล่าเจ็บตรงไหนไหมเขารีบหันมองฉันแบบตกใจมากจะรีบเปลี่ยนเรื่องคุยแล้วก็ไม่พูดถึงมันอีกแล้ว
วันต่อมาฉันก็จะรอแบบนี้อยู่ที่ข้างรถที่ท้ายรถกูด้วยพอดีว่าตอนนั้นฉันซื้อต้นไม้แล้วก็อาสาไปส่งที่บ้านก็ให้พวกนั้นมันน่าขยะแขยงมากแต่ฉันก็เงียบไว้ตอนนี้คงไม่ดีเท่าไหร่ที่จะถามเขา สอนมันกว้างมากแล้วมันก็เงียบสงบกลับบ้านเลยตอนเช้าฉันตื่นก่อนเขาเลยคิดว่าจะสำรวจบ้านเขาซะหน่อยแล้วก็จะทำอาหารเช้าให้กินด้วยฉันตรงไปที่ครัว
แต่ไม่อยากจะเชื่อเลยทำไมมันถึงสกปรกขนาดนี้ฉันเลยไปหยิบกาน้ำว่าจะกินน้ำสักแก้วแต่ฉันหาไม่เจอบางอย่างทำให้ฉันตกใจมากในห้องครัวของเขาบนพื้นมีแต่รอยสีแดงเต็มไปหมดแต่ตู้แช่ใหญ่ที่ไม่เป็นคราบเลือดแล้วฉันก็ตัดสินใจเดินเข้าไปดูจะได้มั่นใจว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิดแต่ก็ไม่ใช่เน็ตทรูมีแต่เนื้อสัตว์เครื่องในแล้วก็ถุงดำอีกหลาย
ใบและข้างๆยังไม่มีหน้าตาแปลกๆคมๆอีกหลายเล่มตายแล้วดิฉันนอนกับฆาตกรต่อเนื่องเลยเนี่ยฉันเพิ่งตาสว่างมันมีเหตุผลหมดเลยเขาชอบเอาแต่ดูหนังสยองขวัญเขามีบางอย่างผิดฉันที่บ้านก็มีแต่รอยเลือดฉันรีบคว้าของฉันวิ่งหนีออกจากบ้านเขาแล้วเรียกแท็กซี่กลับบ้านทันทีหลังจากวันนั้นฉันตัดสินใจหนีเขาเขาพยายามติดต่อมาตลอด
เขาจะถามว่าเขาทำอะไรผิดไปหรือเปล่าอาทิตย์ต่อมาฉันก็เลยอยากเจอเขาแต่ฉันพาเพื่อนฉันเดซี่ไปด้วย หนังฆาตกร ตกลงเป็นฉันนัดเขาที่ร้านกาแฟที่มีคนเต็มร้านข้างออฟฟิศเพราะเขามาถึงเขาก็ถามฉันว่าทำไมต้องเอาเพื่อนมาด้วยแล้วทำไมฉันดูโปรไฟล์เราได้คุยกันนิดหน่อยแล้ว
เดซี่ก็ลุกไปเข้าห้องน้ำเขาเลยช่วยโอกาสคว้ามือฉันแล้วฉันเข้าไปในรถฉันพยายามจะผลักเขาออกแต่เขาก็บังคับฉันขึ้นรถฉันกลัวมากแต่หลังจากที่ฉันเข้าไปในรถแล้วฉันก็เริ่มร้องไห้เขาก็หันมาหาฉันฉันพยายามจะป้องกันตัวเองแล้วก็ตะโกนว่าอย่าทำอะไรฉันเลยแล้วก็มองฉันก็ถามว่าทำไมถึงคิดว่าเขาจะทำร้ายฉันบอกเขาว่า
ฉันรู้ความลับเขาหมดแล้วแล้วฉันก็เลิกทุกอย่างที่เห็นได้เขาฟังคุณมาเป็นฆาตกรโหดเห*้ยมเพราะฉันพูดจบเขาก็เริ่มหน้าแดงเขาบอกว่าเขาก็ลังเลที่จะบอกแต่ความจริงคือเขากินเนื้อดิบเป็นเหตุผลว่าทำไมในตู้แช่ที่บ้านต้องมีเนื้อก้อนใหญ่เต็มไปหมดแน่นอนว่าฉันไม่เชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์ เขาก็เลยพาฉันขับรถไปที่ร้านขายเนื้อเจ้าของร้าน
เขายืนยันเลยว่ามันคือความจริงแถมเขายังยื่นสมูทตี้เครื่องในให้ฉันบอกว่าฉันลองกินดูเขาบอกว่าเขาต้องมาแบบนี้มันเป็นเรื่องปกติสำหรับเขาแล้วเขาก็ชอบด้วยจริงๆแล้วตอนนี้เขาก็กินเนื้อดิบอย่างเดียวแล้วก็คิดว่าจะกินแต่เนื้อดิบต่อไปเพราะว่าเขาเคยกินเนื้อสุกแล้วเขาท้องอืดฉันเริ่มหมดหวังที่จะดินเนอร์กับเขาเขาบอกว่าเขาอาย
ก็เลยไม่กล้าบอกฉันตอนนี้ฉันเดาใจนั่นแหละที่เขาไม่ใช่ฆาตกรสุดท้ายแล้วเราก็ยังเดินกันต่อแล้วฉันก็พยายามที่จะเข้าใจเขามีข่าวดีนะตอนนี้เราสามารถดินเนอร์ด้วยกันได้แล้วแต่ได้ที่ร้านซูชิกับร้านอาหารฝรั่งที่ขายเนื้อดิบเท่านั้นแล้วฉันก็จะพยายามช่วยเขาต่อไป
