สัตว์น้ำ ทางทะเลทำรายได้มากจึงมีการเพาะเลี้ยงมากขึ้น

สัตว์น้ำ ทางทะเล การเลี้ยงปลา ประเภทหลักของการเลี้ยงปลาทะเลได้แก่ ปลาปักเป้า ทรายแดงทะเล ปลาปักเป้า ปลาไหล ปลากะพงขาว ปลาเก๋า ปลาจวดสีเหลืองขนาดใหญ่ ปลากระโดด ปลามุดและอื่นๆ

กุ้งขาวแวนนาไม ชื่อทางวิชาการคือ Litopenaeus vannamei หรือที่เรียกว่า Whiteleg Shrimp อยู่ในไฟลัม สัตว์ขาปล้องอันดับเดคาโพดา กุ้งขาวแวนนาไมสะอาดเอี่ยมตัวใส สีฟ้าอ่อนสวยแบบธรรมชาติ หนวดสีเทาอมฟ้าขนาดใหญ่หัวใจสีดำ และเท้าเล็กๆ สีขาวเข้มเรียกว่า กุ้งตีนขาว ลำตัวยาว และแบนด้านข้างเล็กน้อยเป็นรูปเป็นร่าง โดยความยาวสูงสุด 23ซม. เป็นของกุ้งเกลืออุณหภูมิกว้าง กุ้งกุลาดำ ชื่อภาษาอังกฤษคือ Giant tiger prawn มันอยู่ในไฟลัม สัตว์ขาปล้อง สัตว์พวกกุ้งกั้งปู อันดับเดคาโพดา และสกุลคือ Penaeus ลำตัวกุ้งค่อนข้างเรียบ สวมชุดเกราะหนาสีน้ำตาล และสีเหลืองทรงพลังเหมือนนายพล

สัตว์น้ำ กุ้งจีน หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า กุ้งโอเรียนเต็ลกุ้งเขียว ตัวค่อนข้างยาวและแบน เปลือกค่อนข้างบางพื้นผิวลื่นสีฟ้าเทา แต่ทั้งตัวค่อนข้างโปร่ง เป็นกุ้งอพยพขนาดใหญ่ที่มีอุณหภูมิกว้างเกลือ และน้ำอุ่นประจำปี กุ้งญี่ปุ่น มีเครื่องหมายสีน้ำตาลขาวบนลำตัว หลายคนมองว่า กุ้งญี่ปุ่นเป็นกุ้งกุลาดำ ความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดคือ ส่วนท้ายของกุ้งญี่ปุ่นจะมีสีฟ้าสดใส ดูหางอย่างเดียวก็สวยเหมือนผีเสื้อ

ปูทะเลเพาะเลี้ยงได้แก่ ปูทะเล Scylla serrata อาศัยอยู่ในทะเลตื้น และก้นตะกอนของปากอ่าว มันดุกินเนื้อเป็นอาหาร กินพวกปลาเป็นหลัก กุ้งและหอย มีมากในทะเลน้ำตื้นที่อบอุ่น โดยส่วนใหญ่กระจายอยู่ในพื้นที่ชายฝั่งของเจ้อเจียง กวางตุ้ง กวางสี ฝูเจี้ยนและไต้หวัน โดยเฉพาะในมณฑลเจียงซู และเจ้อเจียง

ปูม้าสีน้ำเงิน จำหน่ายในเหลียวหนิง เหอเป่ย เทียนจิน ซานตง เจียงซู เจ้อเจียง ฝูเจี้ยนและน่านน้ำ โดยทั่วไปจากใต้ไปเหนือ มีนาคมถึงพฤษภาคม และกันยายนถึงตุลาคม เป็นฤดูที่มีการผลิตสูงสุด และคาบสมุทรเหลียวตงในอ่าวโบ๋ไห่ ให้ผลผลิตมากขึ้นในช่วงเดือนเมษายนถึงพฤษภาคม ปูม้าสีน้ำเงินเป็นหนึ่งในสินค้าขายดีส่งออกที่สำคัญของจีน โดยส่วนใหญ่ส่งออกไปยังญี่ปุ่น ฮ่องกง มาเก๊าและประเทศและภูมิภาคอื่นๆ

ปูม้า เป็นสัตว์ที่อยู่ในสกุล Portunus กระจายอยู่ในญี่ปุ่น มาเลเซีย ทะเลแดง เกาะไต้หวัน กวางตุ้ง ฝูเจี้ยน เจ้อเจียง คาบสมุทรซานตงและที่อื่นๆ สภาพแวดล้อมที่อาศัยอยู่คือ น้ำทะเลโดยทั่วไปอาศัยอยู่ในแนวน้ำลงก้นน้ำ มีพืชน้ำหรือทราย หรือซุ่มซ่อนอยู่ใต้ก้อนหิน

การเลี้ยงหอยพันธุ์หลักได้แก่ หอยลาย หอยแครง หอยมีขน หอยเลือด หอยเชลล์ หอยแมลงภู่ หอยใบมีดโกน หอยเป๋าฮื้อ หอยสังข์เป็นต้น สาหร่ายทะเล ส่วนใหญ่จะมีสาหร่ายทะเล สาหร่ายวากาเมะ สาหร่ายคลาโดฟิลลัม สาหร่ายสไปรูลิน่าและอื่นๆ หอยที่ทำกำไรได้มากที่สุดคืออะไร

1 หอยมีดโกน มีประวัติการเพาะพันธุ์มายาวนานในประเทศจีน และมีการกระจายพันธุ์อย่างกว้างขวางทางชายฝั่งทางเหนือ และทางใต้ พวกมันชอบอาศัยอยู่ในโพรงในพื้นที่น้ำลง ในอ่าวชั้นในที่ลมและคลื่นสงบ กระแสน้ำไหล

2 หอยนางรม เหมาะสำหรับการเพาะพันธุ์ในเขตกึ่งเขตร้อน มีการกระจายพันธุ์ทั่วไปในประเทศ หอยนางรมมีคุณค่ามาก เนื้อเป็นอาหาร และสามารถผลิตซอสหอยนางรมได้ เนื้อเปลือกและน้ำมันสามารถใช้เป็นยาได้ หอยนางรมอาศัยอยู่ใกล้แนวน้ำลงถึงความลึกของน้ำประมาณ 7เมตรในแม่น้ำใกล้ทะเล พวกมันกินแพลงก์ตอนขนาดเล็กเป็นหลัก

3 หอยเม่น เม่นทะเลเป็นสัตว์โบราณในมหาสมุทร และเป็นญาติสนิทกับปลาดาว และปลิงทะเล จากผลการวิจัยทางวิทยาศาสตร์พบว่า มีประวัติศาสตร์บนโลกมายาวนานหลายร้อยล้านปี เกิดมาเพื่อขี้อาย ตราบใดที่พวกเขาเห็นศัตรู พวกเขาจะวิ่งหนี แต่เม่นทะเลไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว เม่นทะเลส่วนใหญ่อาศัยอยู่ที่ก้นทะเล และมีลักษณะหลบแสง และออกมาในเวลากลางคืน

4 ปูม้า สถิตอยู่ที่ก้นทะเลในตอนกลางวัน และออกมาหาอาหารในเวลากลางคืน และมีแสงที่เห็นได้ชัด ปูว่ายน้ำที่เลี้ยงในบ่อจะเคลื่อนที่ไปตามแนวตั้งรอบๆ ปูว่ายน้ำในเวลาพระอาทิตย์ขึ้นและตก นอกจากนี้ปูว่ายน้ำ ไม่มีความสามารถในการเจาะรู ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเสริมสิ่งอำนวยความสะดวกในการหลบหนี สำหรับการเพาะเลี้ยงในบ่อ

5 ปลิงทะเล ปลิงทะเลเป็นสัตว์ทะเลที่อาศัยอยู่ห่างจากทะเลถึง 8,000เมตร และมีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 600ล้านปี ปลิงทะเลมีชื่อเสียงพอๆ กับโสมรังนก และหูฉลาม เป็นวัตถุดิบที่มีคุณค่าทางยาอีกด้วย เมื่ออุณหภูมิของน้ำสูงถึง 20องศา ปลิงทะเลจะเคลื่อนตัวไปตามรอยแยกของแนวปะการังใต้ทะเลลึก หรือซ่อนตัวอยู่ที่ก้นหิน ร่างกายจะหดตัวและแข็งเหมือนลูกหนาม โดยทั่วไปสัตว์จะไม่กินมัน มันนอนในช่วงฤดูร้อน และจะตื่นหลังจากฤดูใบไม้ร่วง

6 หอยเป๋าฮื้อ เป็นสมบัติแห่งท้องทะเลอันล้ำค่าชนิดหนึ่ง มีรสชาติอร่อยและมีคุณค่าทางโภชนาการ หอยเป๋าฮื้อเป็นหอยที่กินได้จากทะเลที่มีค่าเรียกว่า ทองแห่งขุมทรัพย์แห่งท้องทะเล เนื้อของมันนุ่ม และอุดมไปด้วยคุณค่าทางโภชนาการ หอยเป๋าฮื้อเป็นสัตว์ที่น่าเบื่อหน่าย และแพร่พันธุ์ได้ยาก ดังนั้นวิธีการเพาะพันธุ์ทางวิทยาศาสตร์ จึงมีความจำเป็น

บทความอื่นๆที่น่าสนใจ >> กระโปรง 4วิธีใส่กระโปรงแล้วสวยหรู